* Δήμαρχος Αργιθέας, Πρόεδρος Δικτύου Πίνδος
Αντιπρόεδρος Ορεινών Περιοχών ΚΕΔΕ
Είναι γεγονός πως οι αυτοδιοικητικοί οργανισμοί για ακόμη μια φορά στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Όλο αυτό το διάστημα της πρωτόγνωρης κρίσης που επήλθε από την εμφάνιση της πανδημίας, η τοπική αυτοδιοίκηση επιβεβαίωσε στο ακέραιο τον ξεχωριστό της χαρακτήρα ως η πλησιέστερη προς τον πολίτη δομή. Όχι αφηρημένα αλλά εν τοις πράγμασι, καθώς πρωτοστάτησε στην εθνική προσπάθεια και έλαβε πρωτοβουλίες οι οποίες απέδωσαν τα μέγιστα στην έγκαιρη καταπολέμηση της διασποράς του κορωνοϊού. Ταυτόχρονα, συνέβαλλε καθοριστικά στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και στη διατράνωση της αλληλεγγύης και της προσφοράς.
Εμείς από την πλευρά μας, στην ορεινή, δυσπρόσιτη και απομακρυσμένη Αργιθέα, στην καρδιά της Πίνδου και των Θεσσαλικών Αγράφων, εφαρμόσαμε από την πρώτη στιγμή τις οδηγίες των ειδικών και φροντίσαμε να μη μείνει κανένας μόνιμος κάτοικος αβοήθητος.
Συνεχής επικοινωνία με τους δημότες τηρώντας απόλυτα τους κανόνες ασφαλείας, απολυμάνσεις σε δημοτικούς και δημόσιους χώρους, άμεση αξιοποίηση του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι" και του Κέντρου Κοινότητας, διανομή τροφίμων και αναγκαίων προϊόντων σε πολίτες και σε οικογένειες που το έχουν ανάγκη, αναζήτηση και εξασφάλιση χορηγιών και προσφορών, ενεργοποίηση εθελοντών, στήριξη της αιμοδοσίας, λειτουργία ειδικής πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης για όλους τους μαθητές, μέριμνα για φαρμακευτική κάλυψη όπου ζητήθηκε, διανομή υγειονομικού υλικού, αντισηπτικών και μέσων αυτοπροστασίας, προσπάθεια συντεταγμένης στήριξης του πρωτογενούς τομέα και ειδικότερα της κτηνοτροφίας, έναρξη πρωτοβουλίας για συμμετοχική καμπάνια ανάδειξης της περιοχής με καταγραφή φωτογραφικού και ενημερωτικού υλικού για κάθε χωριό, αξιοποιώντας κατά βάση τον ελεύθερο χρόνο στο σπίτι, ήταν ορισμένες από τις ενέργειες που πραγματοποιήσαμε ως δημοτική αρχή. Χωρίς αχρείαστες υπερβολές ή μεγάλες οικονομικές επιβαρύνσεις, πράξαμε με αίσθημα ευθύνης, πάντοτε εντός εύλογου πλαισίου.
Η πραγματικότητα όμως είναι πως το εγχείρημα είχε θετικό πρόσημο γιατί κυριάρχησε η συλλογική συνείδηση. Με πλήρη συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης, όλοι οι συμπολίτες Αργιθεάτες συνέδραμαν με τη συμπεριφορά τους και λειτούργησαν στο σύνολό τους με την ύψιστη υπευθυνότητα. Η ευσυνείδητη αυτή στάση είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα κρούσμα και όλα να κυλούν ομαλώς. Συνεπώς, τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν εξολοκλήρου στην τοπική κοινωνία, αλλά και στους ετεροδημότες που σεβάστηκαν τις παροτρύνσεις της πολιτείας και δεν ανέβηκαν στα χωριά μας.
Αυτή είναι η αποτύπωση της πραγματικότητας έως σήμερα. Ωστόσο, ο αγώνας συνεχίζεται. Το βλέμμα μας είναι σταθερά στραμμένο στο αύριο.
Η επόμενη ημέρα προβλέπεται δύσκολη. Παρόλα αυτά, οι Έλληνες έχουμε αποδείξει πως τα δύσκολα τα ξεπερνάμε. Το ίδιο θα συμβεί πάλι, αρκεί να το πιστέψουμε και να δράσουμε αποφασιστικά.
«Ένας αισιόδοξος βλέπει μια ευκαιρία σε κάθε καταστροφή. Ένας απαισιόδοξος βλέπει μια καταστροφή σε κάθε ευκαιρία», είχε τονίσει χαρακτηριστικά ο πρώην Βρετανός Πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και πιστεύω πως αυτή η ρήση βρίσκει έδαφος και στις μέρες μας.
Οφείλουμε και τώρα να είμαστε αισιόδοξοι και να αξιοποιήσουμε την καταστροφή που αντιμετωπίζουμε ως τεράστια ευκαιρία αφύπνισης και επανεκκίνησης.
Βέβαια, απαιτείται μεγάλη προσοχή προκειμένου να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι μεν, όχι όμως αιθεροβάμονες ή γεμάτοι αυταπάτες. Τα λάθη του παρελθόντος πρέπει να λειτουργήσουν διδακτικά για το μέλλον. Μπορούμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, δίνοντας εν τέλει βαρύτητα σε όσα έχουν πραγματική σημασία.
Μέσα σε λίγες μόλις ημέρες αναδύθηκαν με εμφατικό τρόπο στην επιφάνεια οι παθογένειες σε πολλούς κλάδους, όμως στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα αντανακλαστικά ήταν άμεσα και λειτούργησαν αποτελεσματικά. Κινητήριος δύναμη ήταν η ειλικρινής διάθεση για συνεισφορά και βοήθεια προς τον συνάνθρωπο.
Για παράδειγμα, το σύστημα υγείας παρά τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του, έμεινε όρθιο όταν χρειάστηκε, χάριν της αυτοθυσίας των ανθρώπων που το υπηρετούν. Συνεπώς, αυτή η έμπρακτη συνεισφορά μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος οδηγός για τη συνέχεια.
Αυτό είναι και το μήνυμα για τις αντιξοότητες που έρχονται. Με ενότητα, εμπιστοσύνη και υπερβατική λογική οι προοπτικές γίνονται περισσότερο ευοίωνες.
Δεν πρέπει να εφησυχάσουμε ούτε να αδρανήσουμε, αντιμετωπίζοντας φοβικά ή καχύποπτα τη μεταβολή της ιεράρχησης των προτεραιοτήτων μας. Αντίθετα, οφείλουμε να λάβουμε γενναίες αποφάσεις και να υιοθετήσουμε καινοτόμες πρακτικές. Να απορροφήσουμε όσο πιο αναίμακτα μπορούμε τους κραδασμούς από τις οικονομικές επιπτώσεις και να συνεχίσουμε «τραυματισμένοι» μεν, «γιατρεμένοι» δε… Να ασκήσουμε επιτέλους πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Μπορούμε. Και θα τα καταφέρουμε.