Παρ, 26 Απρ 2024
Αρχική  > Το βήμα του Αιρετού

Γιάννης Μυλωνάκης Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής

4/7/2017
«Ποιος Πολιτισμός;»

Διανύοντας τον τρίτο χρόνο Δημαρχίας Γιάννη Σταθόπουλου μπορούμε με ασφάλεια να ισχυριστούμε ότι απουσιάζει ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός στους περισσότερους τομείς δραστηριοποίησης του Δήμου Αγίας Παρασκευής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που ονομάζουμε “πολιτισμός”. Το θέμα όμως είναι τι περιεχόμενο δίνει ο καθένας σε αυτήν την έννοια.
Στην πόλη μας παρατηρούμε πως έχει μεταφραστεί σε μεμονωμένες δράσεις και πλήθος διάσπαρτων εκδηλώσεων, οι οποίες δεν εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλάνο με σαφείς στόχους για την πόλη. Δικαιολογημένα, λοιπόν, κάποιοι ισχυρίζονται ότι εξυπηρετούνται μόνο επικοινωνιακοί σκοποί.

Ποιος αλήθεια συντονίζει αυτές τις αμέτρητες εκδηλώσεις; Ποιος κάνει την ιεράρχηση; Μάλλον κανείς...

Στο Δήμο μας συμβαίνει το εξής παράδοξο. Υπάρχουν πέντε (5) φορείς (!) που εμπλέκονται στον "πολιτισμό" ή για να το θέσουμε καλύτερα στην οργάνωση εκδηλώσεων. Είναι ο Πολιτιστικός και Αθλητικός Οργανισμός (ΠΑΟΔΑΠ), η Δημοτική Βιβλιοθήκη, ο αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού, ο αρμόδιος εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος και το Γραφείο Δημάρχου. Όπως γίνεται αντιληπτό επικρατεί ένα μπάχαλο!

Με βάση τα παραπάνω, ακόμα και σε μεγάλου βεληνεκούς γεγονότα, η Δημοτική αρχή λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Αναφέρομαι φυσικά στη χρηματοδότηση για δεύτερη χρονιά του SUMMERTIME της ΕΡΤ, που ήρθε λίγες μέρες πριν προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Προσωπικά θα έβλεπα θετικά τη διοργάνωση ενός "μεγάλου" γεγονότος με σημείο αναφοράς την Αγία Παρασκευή, ακόμα κι αν αυτό κόστιζε. Θα συμφωνούσα χωρίς δεύτερη σκέψη, αν η έγνοια και η μέριμνα της δημοτικής μας αρχής είχε στραφεί στις πολιτιστικές απαιτήσεις των δημοτών αυτής της πόλης, στις ανάγκες τους για διέξοδο και επαφή και όχι στις δικές της ανάγκες για διαφήμιση και επικοινωνιακή πολιτική. Η διοργάνωση ενός "μεγάλου" γεγονότος με καλό σχεδιασμό, θα έδινε την ευκαιρία στο Δήμο να προωθήσει και να ενισχύσει τις ανταποδοτικές υπηρεσίες του (αθλητικά προγράμματα, Εργαστήρια Τέχνης, κλπ), τις δράσεις του (κοινωνική πολιτική, ανακύκλωση, λοιπές πολιτιστικές εκδηλώσεις, κλπ) και ταυτόχρονα να συλλέξει στοιχεία από τους συμμετέχοντες σχετικά με το βαθμό ικανοποίησης των υπηρεσιών του και φυσικά της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Ως θεσμός θα μπορούσε να αποτελεί τον κορμό ενός παραγόμενου πολιτιστικού προϊόντος το οποίο θα είχε ως στόχο τόσο την προβολή όσο και την ανάπτυξη της πόλης στηρίζοντας ταυτόχρονα και την τοπική αγορά.

Αντιθέτως το SUMMERTIME είναι απολύτως αποσυνδεδεμένο από κάθε άλλο πολιτιστικό γεγονός που συμβαίνει στην πόλη τον υπόλοιπο χρόνο. Ο Δήμος Αγίας Παρασκευής καταβάλλει στην ΕΡΤ σχεδόν 50.000€ από τον προϋπολογισμό του, δεν συμμετέχει στο σχεδιασμό των εκδηλώσεων με την ΕΡΤ να αποφασίζει σύμφωνα με το δικό της συμφέρον και όχι με το συμφέρον της πόλης μας. Όταν έθεσα το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο, για τα οφέλη που αποκόμισε ο Δήμος μας από την συμμετοχή του την περσινή χρονιά, η απάντηση που έλαβα από το Δήμαρχό ήταν ότι τα οφέλη δεν μπορούν να μετρηθούν(!). Με απλά λόγια ομολόγησε πως βαδίζουμε στα τυφλά, παρόλα αυτά, ο Δήμος Αγίας Παρασκευής το χρηματοδοτεί αδρά.

Η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Δημοτική αρχή τη διοργάνωση του SUMMERTIME έχει ως συνέπεια να εκτοπίσει θεσμοθετημένες πολιτιστικές δράσεις που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν με πολύ κόπο, συγκεκριμένη στόχευση και τελικά καθιερώθηκαν.

Θα αναφερθώ σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα, ως αποτέλεσμα αυτής της επιλογής:
α) συρρικνώθηκε σημαντικά (σχεδόν 50%) η περίοδος λειτουργίας του Δημοτικού Κινηματογράφου που αποτελούσε υπερτοπικό πόλο έλξης για όλο το καλοκαίρι, ο οποίος πια προβάλλει έργα δεύτερης διαλογής θυμίζοντας περισσότερο κινηματογραφική λέσχη σε ένα νέο και ακόμη ανέτοιμο χώρο
και β) στο “10ημερο Αλέκος Κοντόπουλος” που οραματίστηκε και υλοποίησε με μεγάλη επιτυχία η Κατερίνα Πρωτοσυγγελίδου-Φλατσούση. Μετά από χρόνια επιτυχημένης πορείας και ευρύτερης αναγνώρισης εντός και εκτός των ορίων της πόλης, σταδιακά καταργήθηκε. Τελικά, αντικαταστάθηκε με κάτι "νέο" το οποίο απλά θυμίζει αυτό που υπήρχε. Σημειωτέον, η Κατερίνα παρέλαβε το 2006 μια δανειστική βιβλιοθήκη και παρέδωσε το 2011 έναν φορέα προαγωγής πολιτισμού.

Το πολιτιστικό έργο του Δήμου Αγίας Παρασκευής θυμίζει μια κακή παράσταση δίχως, αρχή, μέση και τέλος. Μια παράσταση ΒΑΒΕΛ, όπου ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους και οι συντελεστές αρέσκονται να κάνουν δημόσιες σχέσεις, παρά να εμπνέονται από την αποστολή τους.