Ρωξάνη Μπέη*: Ο ρόλος του Δήμου είναι να επεμβαίνει, ακόμα και δυναμικά, αν χρειαστεί

Περπατώντας αυτές τις μέρες την Αθήνα, στις διαφορετικές, πολύχρωμες και προβληματισμένες γειτονιές της, μιλώντας με τους ανθρώπους της, τους φιλικούς, τους εχθρικούς, τους ‘περίεργους ‘, τους αισιόδοξους και απαισιόδοξους... συνειδητοποιώ με τη μεγαλύτερη έκπληξη την ύπαρξη κάτι άλλων. Αποτελούν μια σπάνια και ‘μυστήρια’ κατηγορία: τους ‘επίμονους πολίτες ‘.

Άλλοι τους λένε εμμονικούς, άλλοι συμπεραίνουν ότι δεν έχουν με τίποτα άλλο να ασχοληθούν. Και όμως...εμείς που ακούμε όλα τα παράπονα, αγχωνόμαστε για το πού πρέπει να ξεκινήσουμε, σας λέω αλήθεια, τους λατρεύουμε. Τους θέλουμε για καλύτερούς μας φίλους! Αυτοί οι ‘σπάνιοι ‘ που κοιτάνε γύρω τους και εγώ δεν είχα καταλάβει πόσοι είναι όντως. Θα τους βρεις να καταγράφουν σπασμένα πεζοδρόμια, κομμένα δέντρα, ετοιμόρροπα σπίτια, αφεντικά με σκυλάκια που τα αγαπάνε (και ευτυχώς που επικρατεί η φιλόζωη συνείδηση σε μεγάλους και μικρούς) αλλά δεν έχουν αυτονόητα υιοθετήσει την βασική παιδεία του ότι όλοι μας έχουμε τις πλαστικές μας σακουλίτσες και μαζεύουμε τα περιττώματα.

Αυτοί ζητούν από τους αρμόδιους να επέμβουν. Η Αυτοδιοίκηση, ο Δήμος της Αθήνας -που εμείς που πήραμε απόφαση να θέσουμε υποψηφιότητα με τον Παύλο Γερουλάνο- θέλουμε να υπηρετήσουμε, έχει ανάγκη από αυτούς τους πολίτες, τους ‘καλύτερούς μας φίλους ‘, όπως λέω εγώ πια.

Πιστεύω πολύ στον ακτιβισμό της Δημοτικής Αρχής, ανάμεσα στον πολίτη και τον Δήμο δεν μεσολαβεί τίποτα, πρέπει να είναι εκεί, να ακούσει, να διαπιστώσει για να πράξει.Αυτοί οι ‘επίμονοι πολίτες ‘ είναι ο καλύτερος στρατός ενός Δήμου εν ώρα μάχης. Γνωρίζουν ότι για να διεκδικήσεις αυτά τα αυτονόητα δικαιώματά σου -στα οποία όλοι αναφερόμαστε- και να τα ασκήσεις όπως απαιτεί η ίδια η δημοκρατία, πρέπει πρώτα να τα γνωρίζεις, δεύτερον να τα αναγνώριζεις και τρίτον να υα γνωστοποιείς. Όπου αυτά καταπατούνται πανηγυρικά, όπως συχνά συμβαίνει στην Αθήνα.

Ο ρόλος του Δήμου είναι να επεμβαίνει, ακόμα και δυναμικά, αν χρειαστεί. Αλλά και αυτοί οι συνειδητοί δημότες θα πρέπει να σταθούν δίπλα του καταδεικνύοντας το πρόβλημα και σηκώνοντας τα μανίκια, το τηλέφωνο ή τους διπλανούς τους για τη λύση του.

Τί θα πει το ‘άβατο’ που ακούω των Εξαρχείων. Εγώ πηγαίνω και θα πηγαίνω. Είναι και θα έπρεπε να είναι για όλους μία από τις πιο γοητευτικές γειτονιές, με την ιστορία της, τους ανθρώπους της. Μια γειτονιά cinefil, βιβλιοπωλείων, με τις μουσικές της, τους καλλιτέχνες της, σκεπτόμενους και ωραίους ανθρώπους. Αυτούς που θέλεις να δεις και να ζήσεις την πραγματικότητά τους. Όλα αυτά. Η βία, οι καταστροφές, ο φόβος, πώς κολλάνε;
Τί θα πει σύριγγες στη Νομική ή σε παιδικές χαρές; Παρακαλούμε υποδείξτε!

Να υπάρξουν χώροι ειδικοί γι’αυτούς τους ανθρώπους. Είναι άνθρωποι, άρρωστοι, χρειάζονται περίθαλψη. Αλλά οι υπόλοιποι εμείς χρειαζόμαστε την πόλη μας.Να μην τους φοβόμαστε επειδή φοβόμαστε τις πεταμένες σύριγγες. Το έχω ζήσει. Καταγγείλτε. Υποδείξτε. Το εμπόριο ναρκωτικών, το trafficking. Όλα αυτά που μας σοκάρουν, που δεν δεχόμαστε δίπλα μας.

Ποιοι λερώνουν παντού, ποιοι κάνουν αυτή την αρχαία, μοναδική πόλη ‘άσχημη’; Μην περιμένετε έναν δημοτικό αστυνόμο πίσω από τον καθένα μας. Δεν γίνεται. Ας δοκιμάσουμε να γίνουμε συνεργάτες - Δημοτική Αρχή και ‘επίμονοι’. Ίσωςκάνουμε πολλά ‘μικρά’ θαύματα.

* Ρωξάνη Μπέη-Καραμπότσου (Ρωξάνη Μπέη)
Κόρη του Δημήτρη Μπέη (πρώην Δημάρχου Αθηναίων)
28 ετών
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό
‘Αθήνα Είσαι Εσύ’ του Παύλου Γερουλάνου