ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΕ- ΟΤΑ
Σύμφωνα με τον Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (άρθρο 38-Ν.3584/2007), οι μόνιμοι εργαζόμενοι ή εργαζόμενοι με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ.) στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορούν να ασκούν ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή. «Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η άσκηση με αμοιβή έργου ή εργασίας που συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του υπαλλήλου και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του, κατόπιν αποφάσεως του αρμόδιου προς διορισμό οργάνου, ύστερα από σύμφωνη γνωμοδότηση του υπηρεσιακού συμβουλίου, η οποία μπορεί να ανακληθεί με τον ίδιο τρόπο. Η άδεια χορηγείται για συγκεκριμένο έργο ή εργασία».
Με βάση τα ανωτέρω, πόσο νόμιμο μπορεί να είναι να υπηρετεί κάποιος ως Μηχανικός σε Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) και την ίδια στιγμή να εργάζεται σε εργοληπτική εταιρία, εμφανιζόμενος μάλιστα, ως στέλεχος της εταιρίας αυτής στο ΜΕΕΠ; Και ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα, εάν επρόκειτο για μία εταιρία, που αναλάμβανε ιδιωτικά έργα. Στην υπό κρίση περίπτωση, όμως, πρόκειται για εταιρία, που έχει αναλάβει στο παρελθόν και συνεχίζει να αναλαμβάνει πληθώρα έργων για λογαριασμό Ο.Τ.Α., Περιφερειών και άλλων Δημοσίων φορέων. Και βέβαια, ο περί ου ο λόγος Μηχανικός δεν έχει λάβει άδεια από τα αρμόδια όργανα της υπηρεσίας του ενώ αντιθέτως, έχει υποβάλλει για την εγγραφή στο ΜΕΕΠ Υπεύθυνη Δήλωση, στην οποία δηλώνει (προφανώς χωρίς ψήγμα αλήθειας), ότι δεν υπηρετεί στο Δημόσιο ή στον Δημόσιο Τομέα.
Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους:
Σύμφωνα με πληροφορίες, που περιήλθαν στην Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. και τις οποίες η παράταξη στην οποία ανήκει δεν αρνήθηκε, ο κ. Γ. Π., εργαζόμενος του Δήμου Νίκαιας-Αγίου Ιωάννη Ρέντη και ενώ έφερε την ιδιότητα αυτή συμμετείχε σε μεγάλη εργοληπτική επιχείρηση ως στέλεχος, βεβαιώνοντας μάλιστα με Υπεύθυνη Δήλωση του πως… δεν τελεί σε υπαλληλική σχέση οποιασδήποτε μορφής σε Δημόσια υπηρεσία.
Δεινή, μάλιστα, εντύπωση προκαλεί και η αντιμετώπιση του εν λόγω εργαζόμενου εκ μέρους των ελεγκτικών και πειθαρχικών οργάνων (Δήμος, Υπουργείο Εσωτερικών, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης αλλά και το Σώμα Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης), οι οποίοι την ίδια στιγμή, που ζητούν την επιβολή ποινών οριστικής παύσης σε υπαλλήλους σε αντίστοιχες περιπτώσεις και παραπέμπουν τους φακέλους στην Εισαγγελία για διερεύνηση τυχόν υπαρχουσών ποινικών ευθυνών, στην υπό κρίση περίπτωση ανέχτηκαν την επιβολή ποινής-χάδι ενώ δεν γνωρίζουμε καν εάν ο φάκελος της υποθέσεως απεστάλη ποτέ στην αρμόδια Εισαγγελία.
Το πιο σημαντικό, ωστόσο, και αυτό, που προκαλεί μεγίστη έκπληξη είναι το γεγονός, ότι ο «συνάδελφος» είναι ενεργό συνδικαλιστικό στέλεχος και μάλιστα επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α. στο Δήμο Νίκαιας-Αγίου Ιωάννη Ρέντη, «μαχόμενος» κατά της άλωσης των υπηρεσιών των Δήμων από τους εργολάβους, τους οποίους ο ίδιος υπηρέτησε με το αζημίωτο και ευαγγελιζόμενος τον Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Πιστεύουμε, ότι είναι δεοντολογικά και συνδικαλιστικά απαράδεκτο, σε εποχές, που οι εργαζόμενοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αγωνίζονται καθημερινά, με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και αντίξοες συνθήκες, προκειμένου να μην αλωθούν οι υπηρεσίες από Εργολάβους, οι δήθεν «υπερασπιστές» του Δημόσιου και Κοινωνικού χαρακτήρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να είναι ταυτόχρονα ή να υπήρξαν και «εργαζόμενοι Ο.Τ.Α.» και «υπάλληλοι μεγάλων Εργοληπτικών Εταιριών». Κατά την αντίληψη μας, στερείται κάθε συνδικαλιστικής ηθικής οι συνδικαλιστές που μάχονται κατά των «εργολάβων», του καπιταλισμού και του κεφαλαίου να συμπεριφέρονται ως ιδιώτες με «αριστερή τσέπη» διεκδικώντας μερίδιο από το «κεφάλαιο», που δήθεν πολεμούν.
Τέτοιοι «συνδικαλιστές» αλλά και εργαζόμενοι δεν έχουν θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. ΔΕΝ έχουν θέση στην οικογένεια της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΔΕΝ έχουν θέση στα Σωματεία-Μέλη της Ομοσπονδίας.
Η «Γυναίκα του Καίσαρα» θα πρέπει και να είναι και να φαίνεται τίμια. Πολύ δε περισσότερο όταν εκείνοι που καταπατούν κάθε δεοντολογική και συνδικαλιστική αξία και ηθική εμφανίζονται ως οι «κέρβεροι» υπεράσπισης των αξιών, που ποδοπατούν με την πρώτη ευκαιρία.