Αναδρομική νομιμοποίηση αποφάσεων Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων, με ταυτόχρονη οριστική παύση των αντίστοιχων ποινικών και πειθαρχικών διώξεων Αιρετών Δήμων και Περιφερειών, επιχειρεί να νομοθετήσει η Κυβέρνηση.
Το “καυτό” ζήτημα αφορά τις συνεδριάσεις “δια περιφοράς”.
Για να γίνει κατανοητή η έννοια “συνεδριάσεις δια περιφοράς” -όπως με απλά λόγια εξηγούν στον AIRETO αυτοδιοικητικά στελέχη-πρόκειται για τις εικονικές(“μαϊμού”)συνεδριάσεις Συμβουλίων. Αυτές δηλαδή που ουδέποτε πραγματοποιούνταν όπως ορίζει ο νόμος, με φυσική παρουσία του Δημάρχου και των Δημοτικών Συμβούλων στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στην ημερομηνία που αναγράφουν τα πρακτικά.
Οι Αποφάσεις λαμβάνονταν με προφορικές (συνήθως τηλεφωνικές) επικοινωνίες με όλους ή με μέρος των Συμβούλων, ενώ τυχόν υπογραφές,όπου χρειάζονταν,συλλέγονταν εν καιρώ ή ποτέ.
Στην παρ.3 του αρ.185 του πολυνομοσχεδίου που κατετέθη αργά τη νύχτα προς το ξημέρωμα της 10ης Οκτωβρίου λοιπόν, οι Υπουργοί της Κυβέρνησης υπέγραψαν προς ψήφιση το εξής:
« 3. Αποφάσεις Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων που έχουν ληφθεί δια περιφοράς έως τη δημοσίευση του παρόντος ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΝΟΜΙΜΕΣ, εφόσον δεν πάσχουν από άλλους λόγους νομιμότητας.
Ασκηθείσες ΠΟΙΝΙΚΕΣ και ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ σε βάρος Αιρετών προσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αφορούν ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ και ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ αποκλειστικώς σχετιζόμενα με την δια περιφοράς σύγκληση των συλλογικών οργάνων των Ο.Τ.Α. α' και β' βαθμού έως τη δημοσίευση του παρόντος, ΠΑΥΟΥΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ.
Σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν έχει ασκηθεί κατά τη δημοσίευση του παρόντος ποινική ή πειθαρχική δίωξη, η υπόθεση Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ με πράξη του αρμοδίου οργάνου. »
Όπως θα είδατε ανωτέρω, η αναδρομικότητα της νομιμοποίησης είναι ευρύτατη χρονικά, “σαρώνει” όλες τις Αποφάσειςκαι τους εμπλεκόμενους Αιρετούςαπεριόριστα στο παρελθόν.
Την ίδια στιγμή, με τις παρ.1 και 2 του ίδιου άρθρου 185, η Κυβέρνηση επιχειρεί να εισάγει μονίμως στο εξής την «περιφορά»ως τρόπο λήψης αποφάσεων των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Προς τούτο, προσθέτει νέα εδάφια στον Καλλικράτη (στο τέλος της παρ.5 του αρ.67 και στο τέλος της παρ.1 του αρ.167 του ν.3852/2010) θεσπίζοντας ότι:
« Εφόσον ανακύπτουν θέματα κατεπείγοντος χαρακτήρα, για τα οποία είναι αναγκαία η άμεση λήψη απόφασης και βάσιμα πιθανολογείται κίνδυνος εκ της αναβολής, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ οι σχετικές διαδικασίες να λαμβάνουν χώρα ΔΙΑ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, με τη συμμετοχή τουλάχιστον των δύο τρίτων των μελών Δημοτικού (Περιφερειακού) Συμβουλίου. Οι Αποφάσεις που λαμβάνονται κατά το προηγούμενο εδάφιο, ανακοινώνονται από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου στην πρώτη, μετά τη λήψη της απόφασης, τακτική συνεδρίαση.»
Κλείνοντας, να σημειωθεί ότι - σύμφωνα με ρεπορτάζ του AIRETOS - δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η αναδρομική νομιμοποίηση και παύση των εν λόγω διώξεων.
Το άρθρο είχε επιχειρηθεί να γίνει Νόμος του Κράτους και την 30η Αυγούστου, όταν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας την είχε καταθέσει ως βουλευτική Τροπολογία (μπορείτε να την δείτε εδώ) σε Ν/Σ του Υπουργείου Υποδομών & Μεταφορών, χωρίς τότε να γίνει αποδεκτή. Η βουλευτής στην Αιτιολογική της Έκθεση περιέγραφε την περιφορά ως «ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο» και «αντίδοτο στην αντιμετώπιση χρόνιων γραφειοκρατικών παθογενειών».
Θυμηθείτε το αυτοδιοικητικό Κεφάλαιο με τα άρθρα 178 – 188 του πολυνομοσχεδίου εδώ