Από την 1η Ιουνίου τέθηκε σε ισχύ ο νέος πτωχευτικός νόμος. Δεν προβλέπει προστασία πρώτης κατοικίας. Μετά από 11 συνεχόμενα έτη οικονομικής κρίσης, πρώτη φορά δεν υπάρχει έστω και υποτυπώδης προστασία ακόμα και με στενά εισοδηματικά κριτήρια.
Ο δανειολήπτης που βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία μπορεί να υποβάλλει αίτηση εξωδικαστικού συμβιβασμού μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας για να ρυθμίσει το σύνολο των οφειλών του, αλλά οι πιστωτές του , τράπεζες η funds δεν υποχρεούνται όχι μόνο να συμφωνήσουν στην πρόταση που παράγει αυτόματοποιημένα η πλατφόρμα αλλά ούτε να του απαντήσουν.
Αν απαντήσουν με αντιπρόταση , αν δεν την αποδεχθεί έχει το εξής δίλημμα . Είτε να υποβάλλει μόνος του αίτηση για πτώχευση και να παραδώσει οικειοθελώς την περιουσία του είτε να περιμένει να την πλειστηριάσουν οι πιστωτές του με πρωτοβουλία του, δηλαδή τον γρήγορο ή τον αργό οικονομικό θάνατο.
Αν πάλι έχει ελάχιστο εισόδημα και ανήκει στην κατηγορία των ευάλωτων δανειοληπτών μπορεί να παραδώσει την κυριότητα της κατοικίας του και να παραμείνει σε αυτήν ως ενοικιαστής καταβάλλοντας ενοίκιο.
Σε 12 έτη μπορεί να επαναγοράσει το ακίνητο του, καταβάλλοντας τίμημα ίσο με την εμπορική αξία που θα έχει τότε το ακίνητο. Στο τίμημα επαναγοράς δεν συνυπολογίζονται ούτε οι μηνιαίες δόσεις που κατέβαλλε πριν καταστεί ληξιπρόθεσμος ούτε τα ενοίκια που κατέβαλλε ως μίσθωσης επί 12 συναπτά έτη. Επειδή μάλλον δεν θα έχει πλούτισει μέσα στο διάστημα αυτό θα αναγκαστεί να ξαναπάρει δάνειο από τράπεζα για να ξανά αγοράσει με επιτόκιο πάντα το ίδιο σπίτι που αγόρασε πριν πολλά χρόνια και νοίκιασε επί πολλά χρόνια. Δηλαδή θα πληρώσει δύο και παραπάνω φορές το ίδιο σπίτι.
Ο ορισμός της δεύτερης ευκαιρίας.