Κώστας Ασκούνης, πρώην δήμαρχος Καλλιθέας, πρώην πρόεδρος ΚΕΔΕ

Tο κενό που αφήνει ο Βασίλης Παπαδιονυσίου είναι τεράστιο για την Αυτοδιοίκηση

Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς τότε το κενό που αφήνει ο Βασίλης Παπαδιονυσίου είναι τεράστιο για τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τους πολίτες και την πόλη που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε, το Γαλάτσι.

Ο αποχαιρετισμός μιας εξέχουσας προσωπικότητας της Αυτοδιοίκησης που τίμησε το θεσμό, τίμησε την πολιτική, που υπηρέτησε αξίες και όχι αξιώματα δεν είναι καθόλου εύκολο.
Και τα λόγια μοιάζουν φτωχά και ανήμπορα να περιγράψουν το ανάστημα και το μέγεθος της προσωπικότητας και της προσφοράς του Δημάρχου Βασίλη Παπαδιονυσίου. Και δηλώνω αδύναμος να απαριθμήσω και να καταγράψω την πολυσήμαντη συμβολή του που για 32 συνεχή χρόνια με ανιδιοτέλεια υπηρέτησε τον Δήμο Γαλατσίου και την Αυτοδιοίκηση.

Υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους Δημάρχους της χώρας και ο μακροβιότερος της Αττικής. Αγαπήθηκε και τιμήθηκε από τους πολίτες του όσο κανένας άλλος και αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη επιβράβευση γι΄ αυτόν.
Εάν υπάρχει ωστόσο κάτι που μπορεί με βεβαιότητα να λεχθεί είναι ότι ο Δήμαρχος Βασίλης Παπαδιονυσίου ως κορυφαίος Αυτοδιοικητικός έδωσε νόημα και περιεχόμενο στην πολιτική και σ΄αυτούς που ασχολούνται με τα κοινά.

Υπήρξε συνεπής αγωνιστής της μαχόμενης πολιτικής, ένας καταξιωμένος Δήμαρχος ένας Δάσκαλος της Αυτοδιοίκησης που με σεμνότητα και ευπρέπεια με σεβασμό στους πολίτες και σε αντίθεση με αντιλήψεις και πρακτικές δημοσίων σχέσεων και επικοινωνιακών τεχνασμάτων που δυστυχώς υπάρχουν και σήμερα στο χώρο της Αυτοδιοίκησης , ο Βασίλης Παπαδιονυσίου με τη ζωή και έργο του αποτελεί πρότυπο και παράδειγμα για τις νεότερες γενιές.

Γεννήθηκε το 1931 στα Καμίνια Αχαΐας , όπου τελείωσε το Δημοτικό και μετά τη Γερμανική κατοχή η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στα Πατήσια, όπου τελείωσε τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση και σπούδασε δικηγόρος στη Νομική Σχολή Αθηνών. Το 1956 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Γαλάτσι .
Από νωρίς εξεδήλωσε το αγωνιστικό και δημοκρατικό του πνεύμα και γίνεται ιδρυτικό μέλος της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου της Ε.Δ.Η.Ν. και προσωπικός φίλος του Γεωργίου Παπανδρέου. Έλαβε μέρος σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις της ταραγμένης εκείνης περιόδου για την προάσπιση του Δημοκρατικού πολιτεύματος κατά της βίας και της νοθείας του Βασιλικού πραξικοπήματος, της αποστασίας , του 114 και άλλων.

Το 1964 και σε ηλικία 33 ετών εκλέγεται Δήμαρχος Γαλατσίου, αλλά η θητεία του διακόπηκε βίαια λόγω του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ασχολήθηκε με την δικηγορία ενώ παράλληλα στο δικηγορικό του γραφείο πραγματοποιούνταν συναντήσεις με φίλους και συναγωνιστές για το πώς θα απαλαγούν από το στρατιωτικό καθεστώς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην κηδεία του Γέρου της Δημοκρατίας ήταν τιμητική φρουρά στο φέρετρό του.

Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας εντάσσεται ως ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1975 επανεξελέγη Δήμαρχος Γαλατσίου επικεφαλής του συνδυασμού «Δημοκρατική συνεργασία Γαλατσίου».
Το 1979 εκλέγεται πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ) όπου διετέλεσε πρόεδρός της για δύο συνεχόμενες θητείες.
Τη δύσκολη εκείνη περίοδο η Τοπική Αυτοδιοίκηση βρισκόταν υπό διωγμό. Οι Δήμαρχοι σέρνονταν στα Δικαστήρια από ένα σκληρό συγκεντρωτικό κράτος και μια Κεντρική Διοίκηση όπου οι έννοιες της αποκέντρωσης , της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας ήταν παντελώς άγνωστες.

Μέσα από συνεχείς κινητοποιήσεις και με μια πρωτοφανή ενότητα όλων των αυτοδιοικητικών δυνάμεων, κατόρθωσε να μεταφερθεί η αρμοδιότητα του αποχετευτικού δικτύου στους Δήμους που την εποχή εκείνη ήταν το μείζον πρόβλημα για την υγεία των πολιτών του Λεκανοπεδίου.

Επίσης έθεσαν τέρμα στις διώξεις των Δημάρχων , σχετικά με την κατάθεση στεφάνων της Εθνικής Αντίστασης στις εθνικές επετείους και έβαλαν τέλος στην επαίσχυντη λογική « δια ενεργειών» του κυρίου Υπουργού.

Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στην αναβάθμιση του ρόλου της.

Ανεκτίμητη είναι η προσφορά του στη δημιουργία της πόλης του Γαλατσίου και ιδιαίτερα σε εκείνες τις δύσκολες περιόδους για το θεσμό.
Σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος να απαριθμήσω το έργο και τα επιτεύγματα του για τα 32 συνεχή χρόνια ως Δημάρχου Γαλατσίου.

Όμως θα δανειστώ μια φράση του Λευτέρη Παπαδόπουλου από τις «Γειτονιές της Αθήνας» που νομίζω ότι αποτυπώνει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο το μέγεθος της προσφοράς του Δημάρχου Βασίλη Παπαδιονυσίου. Έλεγε λοιπόν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για το Γαλάτσι και τον Βασίλη Παπαδιονυσίου «Παρέλαβε βράχο και παρέδωσε πόλη».

Ναι Δήμαρχε μας, για μας τους νεότερους που γνωρίζουμε από μέσα τις απίστευτες δυσκολίες και τη σύγκρουση του θεσμού με την Κεντρική Κυβέρνηση και το Κράτος, μπορούμε καλύτερα να καταλάβουμε το μέγεθος και τη σημασία της φράσης «Παρέλαβε βράχο και παρέδωσε πόλη».

Αθεράπευτος εραστής της Αυτοδιοίκησης , δεμένους με τους ανθρώπους της και την πόλη του αρνήθηκε πεισματικά τις θέσεις που του πρότειναν παραμένοντας πιστός στην υλοποίηση του οράματός του για ένα σύγχρονο Γαλάτσι.

Δήμαρχε μου, δέξου το πιο ακριβό μας ευχαριστώ για όσα έκανες.

Θα σε θυμόμαστε με πολύ ΑΓΑΠΗ .

Καλό σου ταξίδι.