Συνέντευξη στον Νίκο Βοσδογάνη
Με συγκίνηση μα και με ρεαλισμό, ο τελευταίος πρόεδρος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας
Δημήτρης Δράκος, αναφέρεται στον πολύ σημαντικό ρόλο που έπαιξε η Νομαρχία, στην οργάνωση και λειτουργία του ελληνικού κράτους. «Ένα θεσμό γνήσια λαϊκό, ένα θεσμό καταξιωμένο στη συλλογική συνείδηση του έθνους και δικαιωμένο ιστορικά», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Στη συνέντευξη του στην
e-αυτοδιοίκηση www.e-aftodioikisi.gr , ο Δημήτρης Δράκος εκφράζει τις επιφυλάξεις του για την οργάνωση της αιρετής περιφέρειας, όμως σημειώνει με νόημα ότι ο νέος θεσμός «είναι ακόμη στα σπάργανα, και θα κληθούμε και πάλι να χτίσουμε εξ’ αρχής. Δεν το φοβούμαστε όμως. Όπως κάποτε οικοδομήσαμε τις αιρετές Νομαρχίες, έτσι και πάλι ο κόσμος της Αυτοδιοίκησης θα συμβάλει θετικά στη μετεξέλιξη του θεσμού».
Πώς αισθάνεστε τώρα που ήρθε η ώρα να αποχαιρετίσετε ένα θεσμό που τόσα χρόνια υπηρετήσατε;
Σίγουρα η συγκίνηση είναι μεγάλη. Η Νομαρχία αποτελεί στη συνείδηση όλων εμάς που την υπηρετήσαμε αλλά και όλων των πολιτών ένα θεσμό γνήσια λαϊκό, ένα θεσμό καταξιωμένο στη συλλογική συνείδηση του έθνους και δικαιωμένο ιστορικά.
Μετά από 177 χρόνια προσφοράς στον τόπο και τον πολίτη, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η Νομαρχία ως θεσμός υπήρξε αναμφίβολα βασικός πυλώνας Διοίκησης του νεότερου ελληνικού Κράτους από την ίδρυσή του ακόμη. Άσκησε τη Διοίκηση, διασφάλισε τα δημόσια συμφέροντα, στήριξε το λαό ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Η Νομαρχία ως θεσμός ατσαλώθηκε μέσα από πολέμους, εθνικές συμφορές, εμφυλίους, ταραγμένες πολιτικές περιόδους.
Από το 1994 με την αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, και για τα επόμενα 16 χρόνια που ακολούθησαν, ο ρόλος αυτός του εκφραστή των τοπικών κοινωνιών έγινε ακόμη πιο διακριτός. Οι αγώνες για την πρόοδο και την εξυπηρέτηση του πολίτη, ακόμη πιο έντονοι.
Η Νομαρχία, ακόμη κι ως αποκεντρωμένη κρατική οντότητα, αποτέλεσε διαχρονικά τον κύριο εκφραστή των τοπικών κοινωνιών και των αναγκών τους, ένα αληθινά και ουσιαστικά σταθερό στήριγμα των συμφερόντων τους έναντι της Κεντρικής Εξουσίας. Η Νομαρχία μετουσίωσε σε πράξη τις αρχές και τις αξίες της εγγύτητας και της επικουρικότητας. Η πορεία της είναι σύμφυτη και αναπόσπαστα δεμένη με την πορεία του έθνους.
Από την πλευρά μας, όλοι οι Αυτοδιοικητικοί, είμαστε υπερήφανοι γιατί αρθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων. Γιατί προχωρήσαμε θαρραλέα, απαιτήσαμε, αγωνιστήκαμε και πετύχαμε από την Κεντρική εξουσία τη Διοικητική Μεταρρύθμιση. Ακόμη και αν δεν ήταν αυτής της εμβέλειας που οραματιστήκαμε, η νέα Περιφερειακή Δομή της χώρας δεν παύει να είναι μια κατάκτηση του Αυτοδιοικητικού Κινήματος.
Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσοι υπηρέτησαν επάξια το θεσμό της Νομαρχίας όλα αυτά τα χρόνια. Το ταξίδι της Αυτοδιοίκησης προς την πραγμάτωση των οραμάτων μας συνεχίζεται. Γιατί η Αυτοδιοίκηση δεν τελειώνει με τη Νομαρχία. Η Αυτοδιοίκηση έχει παρόν, κυρίως δε έχει μέλλον. Ένα μέλλον που πάντα θα συνεχίζουμε να διεκδικούμε συλλογικά για τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Κάνοντας τον απολογισμό σας, ως Πρόεδρος της ΕΝΑΕ και αυτοδιοικητικός, κατά πόσο πιστεύετε ότι η λειτουργία της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας στήριξε την πορεία του θεσμού της Νομαρχίας;
Η Ένωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας, δεν υπήρξε απλά το πολιτικό – συνδικαλιστικό Όργανο των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της Ελλάδας. Με τη δράση και τη λειτουργία της πέτυχε να διευρύνει το ρόλο της, να εξελιχθεί σε έναν αξιόπιστο και σοβαρό θεσμικό Φορέα, ο οποίος είχε λόγο για την πορεία της Αυτοδιοίκησης στη χώρα και συνέβαλε στη νέα πορεία που αρχίζει με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση και το Πρόγραμμα «Καλλικράτης».
Η περίοδος 2007-2010 κατά την οποία είχαμε την ευθύνη της Διοίκησης της ΕΝΑΕ, δεν χωρά αμφιβολία ότι ήταν η πλέον ενδιαφέρουσα, η πλέον κρίσιμη και μια από τις πλέον ιστορικές στη μακρόχρονη πορεία του θεσμού.
Ο αγώνας, που δώσαμε όλοι μαζί από το μετερίζι της ΕΝΑΕ, δεν έγινε απλά για τη διασφάλιση των συμφερόντων των Νομαρχιών και της εύρυθμης λειτουργίας τους. Αυτό ήταν και παραμένει το αυτονόητο. Ο αγώνας ήταν διττός, αφού, παράλληλα με τη στήριξη του θεσμού, μπήκαμε όλοι με τη δική μας θέληση και επιδιώξαμε την πορεία μετεξέλιξής του με βάση τις νέες σύγχρονες ανάγκες της χώρας.
Όλα αυτά χρόνια, έχοντας την ευθύνη για τη διοίκηση της ΕΝΑΕ, λειτουργήσαμε δημοκρατικά, συναινετικά, με ανοιχτές διαδικασίες και θετικό πνεύμα συνεργασίας και ενότητας. Βάζοντας στην άκρη τις προσωπικές φιλοδοξίες, τις ατομικές επιδιώξεις και τα τοπικιστικά μικροσυμφέροντα, προτάξαμε πάνω απ’ όλους και απ’ όλα το συμφέρον της Ελλάδας και την ανάγκη να αποκτήσει η χώρα ένα εκσυγχρονισμένο Διοικητικό Πλαίσιο, ικανό να σταθεί στις νέες διεθνείς συνθήκες.
Η συμβολή μας αυτή μας κάνει υπερήφανους και μας γεμίζει ικανοποίηση.
Ποιες, κατά τη γνώμη σας, είναι οι προοπτικές που ανοίγει ο «Καλλικράτης» και ποιες οι ανησυχίες σας για την πορεία του νέου θεσμού;
Ήταν και είναι επιτακτική ανάγκη για την Ελλάδα να αποκτήσει ένα εκσυγχρονισμένο Διοικητικό Πλαίσιο. Ένα πλαίσιο σύγχρονο, ευέλικτο και αποτελεσματικό, που θα μπορεί να βοηθήσει την πατρίδα στα δύσκολα χρόνια μιας κρίσης που ξεκίνησε από τη χώρα μας και κινδυνεύει να λάβει διαστάσεις πανευρωπαϊκής κρίσης.
Με την εφαρμογή του «Προγράμματος Καλλικράτης» από 1/1/ 2011, η δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση εισέρχεται σε μια νέα περίοδο. Οι συνάδελφοι που θα κληθούν να υπηρετήσουν την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, είτε από τη θέση της Περιφερειακής Αρχής, είτε από τα έδρανα της Αντιπολίτευσης, αναλαμβάνουμε μια μεγάλη ευθύνη. Ο νέος θεσμός είναι ακόμη στα σπάργανα, και θα κληθούμε και πάλι να χτίσουμε εξ’ αρχής.
Δεν το φοβούμαστε όμως. Όπως κάποτε οικοδομήσαμε τις αιρετές Νομαρχίες, έτσι και πάλι ο κόσμος της Αυτοδιοίκησης θα συμβάλει θετικά στη μετεξέλιξη του θεσμού.
Αναμφίβολα όλοι έχουμε αντιρρήσεις και ενστάσεις για τον τρόπο που διαμορφώθηκε από την Κυβέρνηση ο νέος θεσμός, ειδικά ως προς τους πόρους και τις αρμοδιότητες με τις οποίες αυτός εφοδιάστηκε. Οραματιστήκαμε και παλέψαμε για μια συνολική Μεταρρύθμιση του Κράτους, και αντ’ αυτού οδηγηθήκαμε σε μια περιορισμένη θεσμικά και οργανωτικά Μεταρρύθμιση της Αυτοδιοίκησης.
Ζητήσαμε φορολογική μεταρρύθμιση, ώστε η ελληνική περιφέρεια να αποκτήσει νέες αναπτυξιακές δυνατότητες και πόρους, και αντ’ αυτού περιοριζόμαστε μόνο στον Αναπτυξιακό Σχεδιασμό, που θα τελεί κι αυτός υπό την αίρεση του Κρατικού Υπερ-περιφερειάρχη. Λίγες μέρες πριν την έναρξη του, οι ασάφειες στην εφαρμογή του Νόμου, η ανετοιμότητα των Επιχειρησιακών Σχεδίων, η απουσία πειστικών απαντήσεων για πάρα πολλά επί μέρους ζητήματα είναι ορατή.
Παρ’ όλα αυτά, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, καλούμαστε όλοι να κάνουμε αυτό που πάντα ξέραμε: να αγωνιζόμαστε. Να αγωνιζόμαστε ενωμένοι, παρά τις όποιες κατά καιρούς διαφορετικές γνώμες επικρατούν στο εσωτερικό του αυτοδιοικητικού μας Κινήματος, για την επιτυχία του νέου θεσμού. Για την ενίσχυση της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, για την οικονομική αυτοτέλεια του θεσμού, για την διαχειριστική του επάρκεια, για τη θεσμική του διεύρυνση, εν τέλει για την καταξίωση του μεταξύ των πολιτών και την επιτυχημένη πορεία του.