ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ
* Διευθύντρια γραφείου Τύπου του ΠΟΤΑΜΙΟΥ
Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο πιο ανθρωποκεντρικός θεσμός της Δημοκρατίας. Αλλά και ο πιο προσωποπαγής. Είναι το πρόσωπο του Δημάρχου, το πρόσωπο του Συμβούλου, οι διαπροσωπικές σχέσεις με τους δημότες- σχέσεις πολύ πιο αδιαμεσολάβητες από εκείνες της κεντρικής πολιτικής όπου η εικόνα μεγαλώνει, οι άνθρωποι μικραίνουν, απομακρύνονται, και γίνονται ανθρωποσύνολα. Δυστυχώς πολλοί δεν κατανοούν τη διαφορά και θεωρούν τις Δημοτικές εκλογές κυρίως μία ακόμα πολιτική μάχη εντυπώσεων, μία μικρογραφία εθνικών εκλογών με κομματικές νίκες και ήττες.
Ποιος θυμάται ποιο κόμμα υποστήριξε έναν καλό ή ένα κακό Δήμαρχο; Αυτό που μένει στους δημότες είναι το πρόσωπο του Δημάρχου και τι έκανε για το μικρό ή το μεγάλο τόπο τους. Ποιός θυμάται ποιός είχε υποστηρίξει τον Τρίτση και τι νόημα θα είχε; Οι Αθηναίοι θυμούνται ένα ρηξικέλευθο δημοτικό άρχοντα με καινοτόμες ιδέες, όραμα και εργατικότητα που άφησε έντονο αποτύπωμα στην πόλη. Είχε σημασία αν τον είχε στηρίξει το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία; Όλοι έχουμε στο μυαλό μας αρκετές περιφανείς νίκες κομματικών υποψηφίων με έντονα πολιτικά μηνύματα και συγκυριακή επίδραση στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, οι οποίες κατέληξαν σε άχρωμες ή αρνητικές δημαρχιακές θητείες ή ακόμα χειρότερα σε σκαλοπάτια για να ανέβουν τα πολιτικά πρόσωπα στις κομματικές ιεραρχίες. Οι πολίτες τι έφταιγαν;
Νομίζω θα είναι δείγμα προόδου και ωρίμανσης της Δημοκρατίας μας αν εκλείψουν ολοκληρωτικά τα κομματικά χρίσματα στις αυτοδιοικητικές
εκλογές. Αν ο φακός ζουμάρει στα δημοτικά πρόσωπα, στις δεξιότητές τους, στις ιδέες τους και στην αγάπη τους για τον τόπο τους και όχι στις λίστες του αρχηγού του κόμματος που κατεβάζει υποψηφίους σε όλη τη χώρα με γνώμονα τις κομματικές του προτεραιότητες και χωρίς
πραγματική γνώση και ενδιαφέρον για τα τοπικά προβλήματα των κοινωνιών της χώρας. Θα είναι ένα σημαντικό βήμα για τον απεγκλωβισμό των δήμων από τον κομματικό εναγκαλισμό και την κατάκτηση της πραγματικής αυτοδιοίκησης σε όλη την επικράτεια, που τώρα σε μεγάλο βαθμό είναι κομματικοδιοίκηση.
Αλλά και οι δημοτικοί άρχοντες θα πρέπει να αλλάξουν το μοντέλο του δημάρχου- πολιτικού παράγοντα, του μικρού Πρωθυπουργού, που έχει
παγιωθεί τα τελευταία χρόνια. Γιατί ξενίζει τους πολίτες ένας Δήμαρχος που ασχολείται υπέρμετρα με την κεντρική πολιτική σκηνή, που παίρνει
φανταχτερές διεθνείς πρωτοβουλίες, ή χρηματοδοτεί προγράμματα εντυπωσιασμού και επιφάνειας και την ίδια στιγμή η πόλη του υποφέρει
από σημαντικά προβλήματα καθαριότητας, φωτισμού, πεζοδρομίων και ασφάλειας. Ας τα λύσει πρώτα αυτά και μετά ας κάνει ό,τι άλλο θέλε