Για τη μεταβίβαση του φόρου ακίνητης περιουσίας στους Δήμους, διαχρονική συζήτηση που αναζωπυρώθηκε τις τελευταίες ημέρες, απάντησε ο Δήμαρχος Αμφιλοχίας, Απόστολος Κοιμήσης, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του (Επικοινωνία 94 fm).
Ο Επικεφαλής του“Αυτοδιοικητικού Κινήματος” στην ΚΕΔΕ έθεσε τις τέσσερις παραδοχές/παραμέτρους που προδιαγράφουν το πλαίσιο της σχετικής συζήτησης, υπενθυμίζοντας ότι η απόκτηση φορολογικής εξουσίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί πάγια διεκδίκηση, που έχει αποφασιστεί, με συντριπτικές πλειοψηφίες, στα Συνέδρια της ΚΕΔΕ.
Ο Απ. Κοιμήσης χαρακτήρισε θετικό πολιτικοί αρχηγοί της Χώρας να δίνουν αφορμές ανάδειξης θεμάτων της Τ.Α., ώστε, με τον τρόπο αυτό, το δημόσιο ενδιαφέρον να στρέφεται στις ανάγκες των Ο.Τ.Α. και να δίνεται έναυσμα για σχετικό διάλογο.
Εξήγησε ότι κάθε προγραμματική εξαγγελία μπορεί να εξετάζεται όταν λαμβάνει συγκεκριμένη νομοτεχνική μορφή,διαφορετικά, χωρίς το πλήρες περιεχόμενό της, είναι αδύνατον να κρίνεται ορθά τι ακριβώς ρυθμίζεται ανά περίπτωση και η εφαρμοσιμότητά του.
Σε μια εμπεριστατωμένη ανάλυση, παρουσίασε την υφιστάμενη κατάσταση ως προς τη φορολογία επί της ακίνητης περιουσίας, με αναφορές και απαντήσεις για το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της Χώρας, αλλά και παραδείγματα που προηγήθηκαν.
Τόνισε τη σημασία της καλλιέργειας σχέσεων εμπιστοσύνης με τους φορολογούμενους, που θα γνωρίζουν που πάνε τα χρήματα που εισφέρουν, κάτι που δεν ισχύει σήμερα.Σχέσεις εμπιστοσύνης που θα συμβάλλουν στον περιορισμό της φοροδιαφυγής, την ενίσχυση της ανάπτυξης και, ιδίως, του παραγωγικού πλεονεκτήματος κάθε περιοχής.
Τεκμηρίωσε ότι το ζήτημα του ύψους των πόρων των Ο.Τ.Α. δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερωτάται αποσπασματικά, καθώς συνδέεται άρρηκτα με το εύρος των αρμοδιοτήτων.Υπογράμμισε πάντως ότι οι επιχορηγήσεις είναι αναγκαίες για την εξισορρόπηση και άρση ανισοτήτων που προκύπτουν από την άντληση τοπικών δημοσίων εσόδων.
Τέλος, έδωσε για μια ακόμη φορά έμφαση στην υπέρμετρη γραφειοκρατία και στις αλλοπρόσαλλες παρεμβάσεις του “νομοθέτη”, που ταλανίζουν το έργο της Τ.Α.
Ο AIRETOS κωδικοποιεί σημεία της συνέντευξης, το πλήρες περιεχόμενο της οποίας είναι διαθέσιμο εδώ
Η ακίνητη περιουσία ως στοιχείο άντλησης τοπικών δημοσίων εσόδων
- σ΄ όλο τον κόσμο η φορολογία/τέλη επί της ακίνητης περιουσίας ανήκουν στον Α’ βαθμό Τ.Α., προσδιορίζονται από τις Τοπικές Αρχές. Και στη Χώρα μας, η Τ.Α. όταν έκανε λόγο περί πόρων, το πρώτο που ενέτασσε ήταν η ακίνητη περιουσία.
- ήδη σήμερα ποσοστό της φορολογίας επί της ακίνητης περιουσίας εμπεριέχεται στους Κ.Α.Π. του αρ.259 του Καλλικράτη και αποδίδεται στους Δήμους
- ήδη σήμερα επί της ακίνητης περιουσίας προσδιορίζονται τα τέλη καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού κλπ.
- συνεπώς, η ακίνητη περιουσία είναι ένα στοιχείο επί του οποίου μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση για την άντληση τοπικών δημοσίων εσόδων και, υπό την έννοια αυτή, οι σχετικές αναφορές προφανώς εκφράζουν θέσεις αυτοδιοικητικές.
Η υπερφορολόγηση
- το πρόβλημα ξεκινά δεδομένου ότι κρατικοί λειτουργοί και “νομοθέτης”, κάθε φορά που αναζητούν άντληση πόρων και αδυνατούν να σκεφτούν άλλη πηγή, προσφεύγουν στην ακίνητη περιουσία
- έχει δημιουργηθεί μια στρεβλή πραγματικότητα, με την ακίνητη περιουσία να υπερφορολογείται, ακόμη και όταν δεν αποδίδει στον κάτοχό της,υπάρχει αδικία ως προς την επιβολή τελών/φόρων.
ΟΙ 4 ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ -ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
- 1ηπαραδοχή: Ο Α’ βαθμός Τ.Α. έχει – ή πάντως θα έπρεπε να αποκτήσει – σε πρώτο χρόνο την πλήρη εικόνα των στοιχείων ακίνητης περιουσίας και την κινητικότητα των μεταβιβάσεων.
- 2η: Η ακίνητη περιουσία δεν έχει σταθερή αξία, με την πραγματική της αξία ορισμένες φορές να υποβιβάζεται και άλλες να αναβαθμίζεται ή υπερεκτιμάται.
Υπενθυμίζεταιπρόβλεψη του ν.1828/1989 για τους ωφελούμενους παρόδιους ιδιοκτήτες των οποίων η περιουσία αναβαθμίζεται και αποκτά μεγαλύτερη αξία λόγω των δημοτικών έργων (π.χ. αναπλάσεων), οφειλή που φέρει ανταποδοτικό χαρακτήρα κατά το Συμβούλιο της Επικρατείας.
- 3η:Υπάρχουν, όπως είναι αυτονόητο,περιοχές με σημαντικά ακίνητα, εκ των οποίων θα προσδοκούσε κανείς σημαντικά έσοδα, και περιοχές όπου τα ακίνητα δεν έχουν εμπορική αξία και δεν προσδοκά κανείς έσοδα.
- 4η:Κατά το Σύνταγμά μας φόρο, υπό την έννοια δηλαδή της ελεύθερης επιβολής, διαχείρισης και είσπραξης φορολογικών εσόδων, έχει σαν αρμοδιότητα μόνο το Κεντρικό Κράτος και όχι οι Τοπικές Αρχές.
Δεδομένων των ανωτέρω τεσσάρων παραδοχών/παραμέτρων, οδηγούμαστε στο εξής:
- Η οιαδήποτε προγραμματική εξαγγελία, που έχει σχέση με την ακίνητη περιουσία,μπορεί να εξετάζεται όταν λαμβάνει την τελική της νομοτεχνική μορφή. Διαφορετικά, χωρίς τοπλήρες περιεχόμενό της, είναι αδύνατον να κρίνεται ορθά τι ακριβώς ρυθμίζεται ανά περίπτωση και η εφαρμοσιμότητά του.
- Για παράδειγμα: όπως ήδη ισχύει με τους Κ.Α.Π., η μεταβίβαση του ΕΝΦΙΑ (ενός ποσοστού ή καθ’ ολοκληρίαν των εισπράξεών του), όπως αυτός ισχύει και επιβάλλεται από το Κεντρικό Κράτος,είναι κάτι που μπορεί να εφαρμόζεται χωρίς ζήτημα συνταγματικότητας, γιατί ο Δήμος δεν έχει τη δυνατότητα να τροποποιήσει τους συντελεστές. Το αντίθετο ισχύει εάν ο νομοθέτης θα ήθελε να προσδιορίζει ο Δήμος τους συντελεστές του ΕΝΦΙΑ.
ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ
- Όταν η Τ.Α. λέει ότι θέλει την άσκηση και “αντιδημοφιλών” αρμοδιοτήτων, συμπεριλαμβάνειτην άσκηση τοπικής φορολογίας.
- Για να μπορεί ο κόσμος να αποκτήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τις Τοπικές Αρχές, υπό την έννοια ότι θα ξέρει που πάνε τα χρήματα τα οποία εισφέρει.
- Σήμερα ο κόσμος δεν γνωρίζει που πάνε τα χρήματα που εισφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο. Πάνε στους δανειστές; Πάνε στη μαύρη τρύπα; Πάνε στα επιδόματα; Πάνε στην ανάπτυξη;
- Όταν θα τα δίνει, όμως, στο Δήμο θα ξέρει με βάση την αρχή της εγγύτητας που πηγαίνουν. Και έτσι διαμορφώνονται σχέσεις εμπιστοσύνης.
- Όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου τα θέματα αυτά έχουν λυθεί. Γνωρίζουν πως, όταν η φορολογούσα Αρχή δημιουργεί σχέση εμπιστοσύνης με το φορολογούμενο, τότε η φοροδιαφυγή περιορίζεται, η ανάπτυξη ενισχύεται και, ιδίως, ενισχύεται το βασικό παραγωγικό πλεονέκτημα κάθε περιοχής.
Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΧΕΙ ΜΙΛΗΣΕΙ – ΜΕ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ – ΣΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΗΣ
- Η Τ.Α. έχει μιλήσει στα Συνέδριά της, ανεξαρτήτως του τι ατομικά θέλει το κάθε φυσικό πρόσωπο που λειτουργεί στο χώρο.
- Έχει αποφασίσει –με συντριπτική πλειοψηφία- ότι θέλει φορολογική εξουσία.
- Έχει προτάξει, επίσης, την ανάγκη το σύστημα των επιβαρύνσεων της ακίνητης περιουσίας ΝΑ ΕΞΥΓΙΑΝΘΕΙ, με πρωταγωνιστικό ρόλο των Δήμων.
- Δεν μπορεί να είναι υπό διωγμό η ακίνητη περιουσία. Δεν είναι δυνατόν να τίθενται αντικίνητρα στις επενδύσεις σε αυτήν. Είναι εσφαλμένο να αποτρέπεται ο πολίτης από το να επενδύσει χρήματα στην ακίνητη περιουσία και να ωθείται μόνο στην κατανάλωση.
ΠΟΡΟΙ και ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ εξετάζονται ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ
- Η συζήτηση περί Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων δεν γίνεται ανεξάρτητα από ΤΟ ΕΥΡΟΣ των αρμοδιοτήτων που θα έχουν οι Δήμοι.
Οι αναφορές περί Αποκέντρωσης σημαίνουν, πρακτικά, ότι η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην Τ.Α. απαιτεί και χρηματοδότηση, απαιτεί και αντίστοιχο προσωπικό.
- ΟΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ για την ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ που προκύπτουν από την άντληση τοπικών δημοσίων εσόδων.
Για παράδειγμα, η Γαύδος δεν θα μπορεί να αντλήσει τα ίδια με το Ψυχικό, σε καμία περίπτωση, εκεί λοιπόν το Κράτος θα πρέπει να παρέμβει ΕΞΙΣΣΟΡΟΠΗΤΙΚΑ, να δώσει χρήματα και στη Γαύδο εξορθολογίζοντας το σύστημα.
- Η συζήτηση, λοιπόν, περί αφαίρεσης ή πρόσθεσης στους Κ.Α.Π. είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αρμοδιότητες. Είναι πάντως βέβαιο ότι εάν τα χρήματα που αποφέρει ο ΕΝΦΙΑ στο Κράτος είναι περίπου 2 δις, τα χρήματα που χρειάζεταιη Τ.Α., για να μπορεί να ασκεί τον συνταγματικό της ρόλο με επάρκεια, είναι πολλαπλάσια.
- Συγκεκριμένα, κατά την άποψη της Τ.Α., πρέπει κατ’ αρχάς να ανέλθουν στο 8% του ΑΕΠ, με σωρεία αρμοδιοτήτων, με βάση την αρχή της ΕΓΓΥΤΗΤΑΣ και της επικουρικότητας,
- Για να καταστεί εφικτή η πάταξη της γραφειοκρατίας, η πάταξη του πελατειακού συστήματος και να δοθεί η δυνατότητα άμεσου ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ που εκμηδενίζει τα φαινόμενα της διαφθοράς, διαπλοκής κλπ.
- ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩσυνθέτουν ένα ΕΝΙΑΙΟ “ΠΑΚΕΤΟ” και είναι ανακριβές να τίθεται αποσπασματικά η ερώτηση“ο ΕΝΦΙΑ να πάει στην Τ.Α. ή να μην πάει;”.