Εθνικό οικολογικό έγκλημα η τοποθέτηση βιομηχανικών αιολικών εγκαταστάσεων-συστοιχιών στην Ευρυτανία
Υπάρχει επιλογή,
Η Αειφόρος-βιώσιμη ανάπτυξη για τον τόπο μας
Με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών και φορέων πραγματοποιήθηκε,το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου,στο Καρπενήσι,εκδήλωση με θέμα «Αιολικά και υδροηλεκτρικά δεν είναι ανάπτυξη. Υπάρχει επιλογή, Η Αειφόρος ανάπτυξη για τον τόπο μας»,
Οι στόχοι της εκδήλωσης αυτής, η οποία διήρκησε πέντε ώρες, ήταν αφενός,η διαρκής ενημέρωση και επαγρύπνηση για την αποτροπή της καταστροφής της Ευρυτανίας από την επικείμενη εγκατάσταση βιομηχανικών συστοιχιών και πλήθους μικρών υδροηλεκτρικών και αφετέρου η κατάθεση ολοκληρωμένης πρότασης για την Αειφόρο-βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου μας.
Σημαντική ήταν η συμβολή της επιστημονικής ομάδας του ΤΕΙ Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικών Πόρων Καρπενησίου, που χρόνια τώρα εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η καθαρή φωνή εκπροσώπων της Εκκλησίας που συντάχθηκε από την αρχή στο πλευρό των αγωνιζόμενων πολιτών και συλλόγων, καθώς και ο χαιρετισμός του Ηγούμενου της Μονής Τατάρνας, π. Δοσιθέου.
Σε γενικές γραμμές και συνοπτικά οι εισηγητές κάλυψαν το θέμα από διαφορετικές προσεγγίσεις και εισηγήθηκαν:
Η κα Λεωνή Θανασούλα, ιστορικός, πρόεδρος του Ελλ. Σχολείου Προυσού με τίτλο: «Αιολικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις-Υδροηλεκτρικά στην Ευρυτανία: προκλήσεις και επιλογές» αναφέρθηκε «στον χαρακτηρισμό της Ευρυτανίας ως Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας το 2007 λόγω του οποίου αντιμετωπίζει τον πρωτοφανή κίνδυνο της ανεπίστρεπτης υποβάθμισης και αλλοίωσης του περιβάλλοντός της, την εξαφάνιση του ορεινού πληθυσμού καθώς παραβιάζεται η ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαχείριση των φυσικών πόρων. Για τον νομό Ευρυτανίας έχουν εκδοθεί 29 άδειες για αιολικές εγκαταστάσεις και 38 για υδροηλεκτρικά νομιμοφανείς και όχι νόμιμες καθώς βασίζονται σε ελλιπείς Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ενεργειακή και οικονομική ζημία των αιολικών με τη μορφή που αποπειράται να επιβληθούν, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους, τη σταδιακή απομάκρυνση του πληθυσμού λόγω των συνεπειών στις παραδοσιακές ασχολίες και τον τουρισμό και στη σημασία του νέου Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για την Στερεά Ελλάδα, το οποίο εξαιρεί την Ευρυτανία από τις ΒΑΠΕ.Επισήμανε ότι με την εφαρμογή των βασικών αρχών της αειφορίας στους παραγωγικούς τομείς και τη Σύμβαση της Φλωρεντίας για το Τοπίοη περιοχή έχει τη δυνατότητα ανάπτυξης και ευημερίας».
Ο κ. Σταύρος Αλεξανδρής, αναπληρωτής καθηγητής τομέας Υδάτινων Πόρων, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνώνμε τίτλο :«Ο άνθρωπος αλλάζει το κλίμα; Ένα αφήγημα καταστροφολογίας»τεκμηρίωσε ότι «H προκαλούμενη αλλαγή του κλίματος από τον άνθρωπο έχει γίνει αποδεκτή ως πραγματικότητα, δημιουργώντας μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη στον πληθυσμό που φθάνει πολλές φορές σε επίπεδο υστερίας. Σήμερα ο όρος «ρύπος» που αποδίδεται για το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) έχει ως σκοπό την «έντεχνη» ενοχοποίηση του ανθρώπου στην αλλαγή του κλίματος και χρησιμοποιείται ως μέσον επιβολής περιβαλλοντικού φόρου, στηρίζοντας την οικονομία και τις στρεβλώσεις της πράσινης ανάπτυξης. Η εισαγωγή αμφιλεγόμενων δεδομένων σε κλιματικά μοντέλα παράγει σενάρια «επιστημονικού διαλογισμού» μευψηλό βαθμό αβεβαιότητας. Σήμερα, ο όρος «κλιματική αλλαγή» αποτελεί ένα σύγχρονο δόγμα που χρησιμοποιείται κατάλληλα για πολιτικοοικονομικούς σκοπούς. Η μεταβολή του κλίματος αποτελεί μια αέναη φυσική διαδικασία εδώ και 4.5 δις χρόνια. Εκατοντάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις και αναλύσεις ιστορικών γεγονότων, επιβεβαιώνουν ότι οι κύριες συνιστώσες των μεταβολών του κλίματος οφείλονται σε φυσικά γεγονότα μεγάλης και μικρής χρονικής κλίμακας που οδηγούν δυναμικά το κλίμα μέσω της ατμοσφαιρική και ωκεάνιας κυκλοφορίαςστην μακροχρόνια ιστορία του πλανήτη».
Ο κ. Δημήτρης Παυλάκης χημικός μηχανικός, ΣύμβουλοςΕπενδυτικής Τραπεζικής με τίτλο: «Αιολικά και άλλες λεγόμενες ΑΠΕ.«Θολά σημεία και σκοπιμότητες»επισήμανε ότι «Αντίθετα με την πολυετή προπαγάνδα, τα ελληνικά και τα διεθνή δεδομένα δείχνουν ότι τα αιολικά 1) είναι ενεργειακά ασήμαντα, 2) σε αυτήν την ασημαντότητα δεν υποκαθιστούν ούτε εξοικονομούν πραγματικά καύσιμα, 3) δεν μειώνουν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, 4) δεν είναι "επενδύσεις", αλλά ιδιότυποι, υποχρεωτικοί φόροι υπέρ τρίτων, φόροι μη ανταποδοτικοί για κανέναν από εμάς και 5) απλά ακριβαίνουν το ρεύμα με παράλληλη κατάληψη βουνών. Μια πολύ επιτυχημένη και βλαπτική εξαπάτηση».
Ο κ. Μανώλης Κοπανάκης, μηχανολόγος μηχανικός, Υπεύθυνος Κ.Π.Ε Καρπενησίου με τίτλο «Αιολική ισχύς και περιβαλλοντικές επιπτώσεις»ανέλυσε ότι«Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ρεύμα με στοχαστικό τρόπο, δηλαδή εμπεριέχεται στην τιμή του η πιθανότητα και το τυχαίο, κάτι που δημιουργεί αστάθεια στο ηλεκτρικό δίκτυο, το οποίο οφείλει να είναι απόλυτα σταθερό. Λόγω του ότι πρέπει να μπαίνει στο δίκτυο, η αιολική ισχύς κατά προτεραιότητα, αναγκάζονται οι θερμικές μονάδες να εργάζονται εκτός του κανονικού τους σημείου λειτουργίας, δηλαδή με υψηλή κατανάλωση καυσίμων και μεγαλύτερη παραγωγή ρύπων. Η Ευρυτανία συμβάλει στη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, άμεσα με το Υδροηλεκτρικό έργο των Κρεμαστών, και έμμεσα με το φυσικό της κεφάλαιο, τα δάση της, που παράγουν οξυγόνο. Οι σχεδιαζόμενες αιολικές συστοιχίες στον ορεινό της όγκο, εάν ποτέ προχωρήσουν, θα επιφέρουν οριστική και ανεπανόρθωτη βλάβη στο μοναδικό της περιβάλλον και την ορεινή της χωροταξία».
Ο κ. Γιώργος Καραβίδας, νομικός Α.Π.Θ, Υποστράτηγος Ε.Α Νομικού Σώματος Εν. Δυν. «Μικρά υδροηλεκτρικά: Αξίζει το καταστροφικό εγχείρημα;»ανέδειξε ότι «Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά, παρά τις αρχικές τους παρεμβάσεις και ζημιές είναι γνωστά και χρήσιμα στην ηλεκτροδότηση, και στη χώρα μας.Τα μικρά υδροηλεκτρικά, σε αντίθεση με τις ωραιοποιημένες εικόνες και την ίσως θετική εμπειρία στο εξωτερικό (σε μέρη με τρεχούμενα μικρά ποτάμια), καταλήγουν χωματουργικές παρεμβάσεις σε παρθένες περιοχές, με σοβαρές ζημιές στο οικοσύστημα, δέσμευση και «μάστευση» νερών καθώς και εκτοπισμό των ντόπιων κατοίκων που οι δραστηριότητές τους βασίζονται σε αυτά τα νερά, με περιορισμένο ενεργειακό όφελος.Και τα «έργα» εύκολα καταλήγουν σε αυθαιρεσίες που δεν έχουν καν σχέση με τις αδειοδοτήσεις, με περιορισμένη ικανότητα αντίδρασης από τοπικές κοινωνίες».
Η κα Βασιλική Λάππα, δασκάλα, φοιτήτρια ΤΕΙ Δασοπονίας Καρπενησίου,«Η κοινωνία των πολιτών και ο ρόλος της στην τοπική ανάπτυξη», «μέσα από μια αναδρομή στο χρονικό του αγώνα των Ευρυτάνων για τη διατήρηση του φυσικού τους κεφαλαίου- δασικό και υδάτινο πλούτο- έθεσε το επιτακτικό ερώτημα για την υλοποίηση του στόχου της βιώσιμηςανάπτυξης προς όλους, πολίτες και θεσμικά πρόσωπα, αναλογίζοντας τη συλλογική ευθύνη και σε προσωπική».
Ο κ. Αντρέας Παπαδόπουλος, καθηγητής Τμήματος Δασοπονίας και Δ.Φ.Π ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας «Το Ευρυτανικό Περιβάλλον καιη ανάγκη για οικοανάπτυξη και διαχείριση με όρους προστασίας της φύσης και του τοπίου»δίνει μια απάντηση στο ερώτημα: Γιατί όλη η Ευρυτανία να είναι ένα μεγάλο αιολικό και υδροηλεκτρικό πάρκο και όχι μια μεγάλη οικολογική περιοχή; Με αναλυτική περιγραφή και ποσοτικά δεδομένα παρουσιάζεται το φυσικό περιβάλλον της Ευρυτανίας που διακρίνεται για το πολυσχιδές, ποικίλο και όμορφο τοπίο, με τα πολλά βουνά, ποτάμια και δάση και την πληθώρα οικοτόπων και περιοχών με οικολογικό και αισθητικό ενδιαφέρονκαι σημειώνεται η τρωτότητα που παρουσιάζει αυτό.Η ανάπτυξη της Ευρυτανίας εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το φυσικό της περιβάλλον. Η ήπια ανάπτυξη και διαχείριση με όρους προστασίας της φύσης και του τοπίου είναι το κλειδί για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής. Σε αυτή την κατεύθυνση, η ανάπτυξη οικολογικών περιοχών και η οικοανάπτυξη στην Ευρυτανία είναι οι μοναδικές επιλογές για την περιοχή και ο αντίποδας απέναντι σε άλλες, αντιφατικές για το τοπίο και επικίνδυνες για το περιβάλλον, αναπτυξιακές επιλογές».
Ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση με την συμμετοχή και το ενδιαφέρον δεκάδων πολιτών, εκπροσώπων φορέων και συλλόγων οι οποίοι κατέληξαν ότι:
· η τοποθέτηση αιολικών συστοιχιών στην Ευρυτανία αποτελεί εθνικό και οικολογικό έγκλημα
· είναι αναγκαία η συνέχιση της προσπάθειας όλων για την αποτροπή αυτής της καταστροφής και η προώθηση της Αειφόρου-βιώσιμης Ανάπτυξης
Σύλλογος Απανταχού Βραγγιανιτών«Ο Άι Γιάννης ο Θεολόγος», Πολιτιστικός Σύλλογος Επινιανών, Πολιτιστικός Σύλλογος Κουστέσας, Πολιτιστικός Σύλλογος Τροβάτου, Σύλλογος Απεραντίων «Οι Άγιοι Ανάργυροι», Σύλλογος Απανταχού Κρικελλιωτών « Ο Άγιος Νικόλαος», Πεζοπορικός-Φυσιοδιφικός Σύλλογος Καρπενησίου, Ορειβατικός Σύλλογος Αγράφων, Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Ευρυτανικού Περιβάλλοντος.