Τετ, 24 Απρ 2024
Αρχική  > Το βήμα του Αιρετού

Λάζαρος Λασκαρίδης, Δημοσιογράφος, επικεφαλής του «ΤΩΡΑ Καλλιθέα»

3/9/2013
«Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο, αδύναμοι να προσφέρουν το οτιδήποτε, δίνουν τη μάχη της πολιτικής τους επιβίωσης.
Όπως οι πνιγμένοι  «πιάνονται από τα μαλλιά» τους, πλέον μας σερβίρουν με τη μέθοδο των επιλεκτικών διαρροών τα δόλια σχέδιά τους. Είναι τελειωμένοι και γι’ αυτό αδίστακτοι.
Έξω έχουν σκυμμένο το κεφάλι, σ’ ένα μείγμα της λυρικής φιγούρας του Χατζηαβάτη και της «κυρίας των σαλονιών» και στο εσωτερικό πότε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και πότε με εφευρήματα της αλήστου μνήμης εποχής Καρακίτσου, πάνε να κατοχυρώσουν ισοβίως την Αυτοδιοίκηση ως δικό τους μαγαζί. Έχουν βρει, βλέπετε,  το «μήνα που θρέφει τους έντεκα» και τους ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν βλέπουν ότι θα χάσουν την… κουτάλα, από την οποία σιτίζονται και πραγματικά αλλά και κοινωνικά.
Γιατί, πως λειτουργούν μέχρι σήμερα οι Δήμοι; Ως μικρογραφία του κεντρικού κρατικού μηχανισμού και ίσως πιο διεφθαρμένοι, αφού παρατηρείται συχνά αναλογική μοιρασιά στο κάθε τι. Υπάρχουν βεβαίως και οι εξαιρέσεις αλλά, μόνο, για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα!
«Σταυροφόροι» των τοπικών βουλευτών, οι οποίοι τους προσφέρουν τη βοήθειά τους για να αναρριχηθούν στο κοινωνικό γίγνεσθαι της πόλης. Παιδιά του κομματικού σωλήνα οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες και τα… αρχοντόπουλά τους, με ελάχιστα (ή καθόλου) ένσημα στην παραγωγή, είναι «…κάποιοι» με το αξίωμά τους και το υπερηφανεύονται.
Πλέον είναι «για λύπηση» και γι’ αυτό σκαρφίζονται ενιαία ψηφοδέλτια (μαθητικές κοινότητες στην προ του ’83 μορφή) και 42% από τον α’ γύρο. Λογαριάζουν όμως «χωρίς τον ξενοδόχο», αγνοούν τον βιολογικό παράγοντα. Γιατί, 42 μπορεί να είναι οι… μέρες τους. Στην εξουσία, εννοείται!
Από ‘δω και πέρα τελειώνει το παραμύθι. Επιτέλους, ας το καταλάβουν.  «Κομμένους και ραμμένους» στα μέτρα τους μπορεί να βρουν γαμπρούς για τις κόρες τους και τις αδελφές τους, αιρετούς όμως όχι. Κι οι Δήμοι-πιόνια θα είναι μια πολύ όμορφη ιστορία που θα τη διηγούνται οι υπεύθυνοι γι’ αυτή την κατάντια, στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους!