Αυτήν την Πρωταπριλιά -και για πρώτη φορά ύστερα από τέσσερα χρόνια- τόσο τα μέλη της κυβέρνησης «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ leasing», όσο και ορισμένα από τα αυτοδιοικητικά στελέχη που στηρίχθηκαν από το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μας έδειξαν πόσο προσεκτικοί είναι με τα ψέμματα!
Η αλήθεια είναι ότι έχει χαθεί το μέτρο, εκτός από τη σοβαρότητα. Από τη μια πλευρά, είδαμε την Περιφερειάρχη Αττικής κ. Ρένα Δούρου να πρωταγωνιστεί ειδικό σποτ που αναπαράχθηκε σχεδόν από το σύνολο των διαδικτυακών Μέσων με σύνθημα «Κόψε τα μούσια». Σ’ αυτό εμφανίζεται η κ. Δούρου να παριστάνει ότι ξυρίζεται και μ’ αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο υποτίθεται πως λοιδορεί κάποιους που μεταδίδουν ψευδείς ειδήσεις.
Κάποιος θα πρέπει να πει στην αγαπητή κυρία Περιφερειάρχη ότι κάποιος μπορεί να ξεφύγει από τα πάντα, εκτός από τον εαυτό του. Ειδικά όταν η χυδαιότητα γίνεται πολιτική έκφραση, η υποκρισία σε ένα εξυπνακίστικο βίντεο έχει απήχηση, συγκριτικά με το ψεύτικο μελόδραμα ύστερα από δύο σοβαρές καταστροφές που άφησαν πίσω τους 125 νεκρούς στη Μάνδρα και στο Μάτι. Ίσως θα ήταν καλύτερα να κυκλοφορούσε ένα σποτ στο οποίο θα ζητούσε συγγνώμη και θα έδειχνε έργα αποκατάστασης σε κάθε σημείο φυσικών καταστροφών, σε μια προσπάθεια να επουλώσει τον πόνο όσων έχασαν τους ανθρώπους τους.
Βεβαίως όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ρομαντικά, απέναντι σε ένα σύστημα εξουσίας που έχει καβαλήσει το καλάμι και κάνει τυφλή διαδρομή σε όποια κατεύθυνση τους υποδείξουν κάποιοι που υποτίθεται πως κομίζουν μια «εναλλακτική αντίληψη» για το μέλλον της κοινωνίας. Σε αυτό το σύστημα ανήκουν ακόμα και πρόσωπα που προκαλούν με τη στάση ζωής την οποία επέλεξαν ως πολιτική πράξη.
Το Τζέισον Αντιγόνη, για παράδειγμα, αποτελεί ένα πρόσωπο που συζητήθηκε και προβλήθηκε ιδιαίτερα από μια συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων. Αμέσως μετά το βίντεο με το ξύρισμα της κ. Δούρου, πληροφορηθήκαμε πως κατέρχεται με τον συνδυασμό της ως υποψήφιος. Προφανώς λοιπόν, κάποιο πρόσωπο που επέλεξε να δηλώσει ουδετερότητα ως προς το φύλο, δήθεν κάνοντας τη διαφορά, δεν τηρεί την ουδετερότητα απέναντι στους πνιγμένους της Μάνδρας και τους καμμένους στο Μάτι. Με την απόφασή του πήρε θέση, την ίδια μ’ αυτήν της κ. Δούρου ή και του κ. Παύλου Πολάκη. Επέλεξε συγκεκριμένη στάση απέναντι στα δικαιώματα ανθρώπων, πέρα από τα προσωπικά ερωτικά.
Και μέσα απ’ όλη αυτήν την κατάσταση αποκαλύπτεται η ψευτιά. Αυτή η εμετική υποκρισία διαφόρων σουλατσαδόρων του πολιτικού συστήματος, οι οποίοι τηρούν τα προσχήματα μόνο κάθε Πρωταπριλιά. Δεν υπάρχει χειρότερη έκφανση του λαϊκισμού απ’ αυτήν που μπερδεύει τον ψευτοπροοδευτισμό με την κουτοπονηριά και την ξετσιπωσιά απέναντι στους αφελείς που επέλεξαν να ψηφίσουν «το διαφορετικό».
Αυτό είναι το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όπως ξεκίνησε σαν χτύπημα στο κατεστημένο με τις επιλογές στις προηγούμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του 2014 ή τις βουλευτικές του 2015. Επειδή όμως αυτό το «χτύπημα» ήταν βρώμικο, εξελίχθηκε σε πολιτικό απόστημα και πρέπει να φύγει όπως ήρθε, σαν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Μέσα απ’ αυτή τη νέα συνθήκη πρέπει να υπάρξει μια συνθήκη πολιτικής αλήθειας, κάτω από την οποία θα λειτουργήσουν υπό νέες συνθήκες όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί, καθώς και όσοι πρέπει να διαδεχθούν τους χυδαίους…