Το έπος των...κλαρινογαμπρών

Οι κλαρινογαμπροί της πολιτικής είναι είδος αποδημητικό. Πηδάνε από Κόμμα σε Κόμμα με σχετική ευκολία , ξεχνάνε το παρελθόν έχοντας μνήμη χρυσόψαρου και προχωράνε πείθοντας πρώτα από όλα τον εαυτό τους ότι οι ίδιοι προέκυψαν από παρθενογένεση.

Στην ουσία όμως αυτό είναι στρουθοκαμηλισμός καθώς αμέσως αποκαλύπτονται.

Στην περίπτωση όμως που μιλάμε για το σχηματισμό μίας Κυβέρνησης την αποκλειστική και κύρια ευθύνη την έχει το κεφάλι και το περιβάλλον του. Ειδικά όταν προκαλούνται αναταράξεις σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων οι οποίοι έχουν περάσει πολλά δεινά από τη Ναζιστική θηριωδία.

Η καθημερινότητα των πολιτών δεν επηρεάζεται από λάθος επιλογές που διορθώνονται άμεσα , μακροπρόθεσμα όμως προκύπτουν σαφές επιπλοκές.

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα λοιπόν που ένας πολιτικός Υπουργοποιείται και σε 12 ώρες αναγκάζεται σε παραίτηση για τις απόψεις που έχει εκφράσει στο παρελθόν , τότε προκύπτουν ευθύνες για αυτούς που δεν εξέτασαν την επιλογή και εξέθεσαν τη χώρα και τον Πρωθυπουργό προσωπικά.