Προσωπική και πολιτική «σύγκρουση» Κουκουλόπουλου – Καρυπίδη (του Μιχάλη Αγραφιώτη)
22/10/2014
Σε μια μετωπική σύγκρουση κορυφής με μακρά διάρκεια φαίνεται ότι θα εξελιχθεί η κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Πάρι Κουκουλόπουλου και του Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας, Θόδωρου Καρυπίδη. Στη 1 το μεσημέρι ο Περιφερειάρχης θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου, στην οποία αναμένεται να απαντήσει εκτός των άλλων και στα «καρφιά» του Πάρι Κουκουλόπουλου, που μπορεί να μην κατονομάζει τον Περιφερειάρχη, αλλά «φωτογραφίζει» στιγμές από τη δημοσιογραφική πορεία του.
Ο Περιφερειάρχης βρίσκεται μεν σε θέση ισχύος, γιατί έχει τρία πλεονεκτήματα. Μόλις ανέλαβε και δεν μπορεί κανείς να του αποδώσει ευθύνες για οποιαδήποτε καθυστέρηση, έχει μπροστά του ατελείωτο χρόνο και δεν εξαρτάται από κυβερνητικό κόμμα αντιθέτως συμπλέει με την αντιπολίτευση, άρα μπορεί να επιτεθεί στην κυβέρνηση εκ του ασφαλούς.
Ο Περιφερειάρχης θα αντιμετωπίσει πρόβλημα, εφόσον οι διαδικασίες της ένταξης δεν έχουν σημειώσει πρόοδο, για κάτι το οποίο θα ευθύνονται οι υπηρεσίες, οι οποίες προΐσταται. Στη συνέντευξη Τύπου του δίνεται κάθε δυνατότητα να επιτεθεί κατά του κ. Κουκουλόπουλου ως εκπροσώπου της κυβερνητικής πολιτικής και κατά της απερχόμενης περιφερειακής αρχής που δεν «έτρεξε» το έργο.
Ο Πάρις Κουκουλόπουλος κακώς επιτίθεται –έστω και χωρίς να τον κατονομάζει- στον Περιφερειάρχη, γιατί η επίθεση σε ένα πρόσωπο που μόλις εξελέγην με ευρεία πλειοψηφία και 5 χρόνια θητεία είναι μια κίνηση χωρίς ουσία και αποτέλεσμα, αντιθέτως πολιτικό κόστος μόνο μπορεί να έχει. Είναι στην κυριολεξία «σαν να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο». Δεν ξέρουμε αν ο Θόδωρος Καρυπίδης πετύχει ή όχι σαν Περιφερειάρχης, αυτή τη στιγμή όμως είναι πολιτικά πανίσχυρος. Ο Πάρις Κουκουλόπουλος καταλήγει εύστοχα στην ανακοίνωση του με την κοινή προσπάθεια για ισχυροποίηση του Πανεπιστημίου, που μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Ή να κάνει προσωπική προσπάθεια για την ανάπτυξη και διεύρυνση του ιδρύματος με νέες σχολές και τμήματα ή να συνεργαστεί με τις τοπικές αρχές. Το έργο θα φανεί ούτως ή άλλως και βέβαια, οι πολίτες εκτιμούν την προσπάθεια, ασχέτως τις ιδεολογικές αποκλίσεις. Ο Πάρις Κουκουλόπουλος είναι Υπουργός και πλέον έχει τη δυνατότητα να ισχυροποιήσει τη θέση του, αλλά και να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο κυβέρνησης με την περιοχή μαζί με τον υφυπουργό μεταφορών, Μιχάλη Παπαδόπουλο.
Από αυτή την ιστορία αποδεικνύεται ότι η ιστορία του Πανεπιστημίου είναι μια πρόφαση, η αιτία της αντιπαράθεσης είναι η προσωπική κόντρα των δύο αντρών που ξεκινά από παλιά, ότι η κόντρα έχει και κομματικές προεκτάσεις (κυβέρνηση – ΣΥΡΙΖΑ) αφού ο Θόδωρος Καρυπίδης είναι προσκείμενος στον Αλέξη Τσίπρα και ότι αυτή η ιστορία θα βγει σε καλό για την περιοχή γιατί ο καθένας θα κοιτάξει να κάνει το καλύτερο για να διαφυλάξει την υστεροφημία του, κάτι που ισοδυναμεί με κέρδος για τον τόπο. Φοβάμαι ότι αυτή η σύγκρουση δεν θα τελειώσει εδώ και θα έχει συνέχεια για οτιδήποτε προκύπτει.