Φως στα «παιχνίδια» με τις τιμές της αμόλυβδης βενζίνης ρίχνει έρευνα της
Νομαρχίας Πειραιά που πραγματοποιήθηκε από τις αρχές Ιουλίου έως τις αρχές Αυγούστου σε πρατήρια υγρών καυσίμων του ευρύτερου Πειραιά.
Με στόχο την ανεύρεση του τρόπου διαμόρφωσης των λιανικών τιμών πώλησης των υγρών καυσίμων, κλιμάκια της Διεύθυνσης Προστασίας Καταναλωτή της Νομαρχίας Πειραιά κατέγραψαν τη «διαδρομή του μαύρου χρυσού» από τη στιγμή που φτάνει στα βενζινάδικα μέχρι το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μας σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους (αρχές Ιουλίου και αρχές Αυγούστου 2008).
Οι ελεγκτές της Νομαρχίας εξέτασαν τα τιμολόγια αγοράς και πώλησης απλής αμόλυβδης βενζίνης από 7 τυχαία πρατήρια υγρών καυσίμων του Πειραιά, της Νίκαιας, του Κορυδαλλού και του Κερατσινίου διαπιστώνοντας ότι σε 6 από τα 7 πρατήρια, η πτώση της τιμής των καυσίμων που παρατηρήθηκε το παραπάνω χρονικό διάστημα δεν έφτασε ακέραια στον καταναλωτή.
Ως ενδεικτικό παράδειγμα αναφέρεται η παρακάτω περίπτωση ιδιοκτήτη πρατηρίου υγρών καυσίμων, ο οποίος : στις αρχές Ιουλίου αγόρασε την απλή αμόλυβδη βενζίνη με 1,021 € το λίτρο (τιμή χωρίς ΦΠΑ) και τη διέθεσε στην αγορά με 1,092 € (τιμή χωρίς ΦΠΑ) έχοντας δηλαδή ποσοστό μικτού κέρδους 6,95 % (στο μικτό κέρδος δεν υπολογίζονται τα λειτουργικά έξοδα)
στις αρχές Αυγούστου αγόρασε την απλή αμόλυβδη βενζίνη με 0,944 € το λίτρο (τιμή χωρίς ΦΠΑ), και τη διέθεσε στην αγορά με 1,041 € το λίτρο (τιμή χωρίς ΦΠΑ) έχοντας δηλαδή ποσοστό μικτού κέρδους 10,28% δηλαδή αν και στις αρχές Αυγούστου συγκριτικά με τις αρχές Ιουλίου αγόρασε φθηνότερα κατά 7,54 %, πούλησε φθηνότερα μόλις κατά 4,67 %, εκτινάσσοντας στα ύψη τα ποσοστά του μικτού του κέρδους.
Μετά τα αποτελέσματα της έρευνας της Νομαρχίας, ο Νομάρχης Πειραιά
Γιάννης Μίχας δήλωσε ότι «
αν και οι τιμές των υγρών καυσίμων είναι ελεύθερες διότι δεν υπάρχει σχετική διάταξη στην οποία να ορίζεται ποσοστό κέρδους, αυτό σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τα συνεχιζόμενα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος των καταναλωτών. Οι επαγγελματίες θα πρέπει να αναλογιστούν την τεράστια ευθύνη που φέρουν και να μην καθίστανται παράγοντες σύνθλιψης του μέσου Έλληνα, αλλά συμβολής στην βελτίωση του επιπέδου διαβίωσής του» και πρόσθεσε «τη μεγαλύτερη ωστόσο ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Ανάπτυξης, καθώς δεν έχουν μέχρι σήμερα προχωρήσει σε καμία ενέργεια προάσπισης των συμφερόντων των πολιτών. Και όταν αποφασίζουν να λάβουν κάποια μέτρα όπως συνέβη με την επιβολή πλαφόν στις τιμές των υγρών καυσίμων στην επαρχία το κάνουν κατόπιν εορτής. Είναι προφανές ότι στην Κυβέρνηση βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου, μακριά από την πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι Έλληνες πολίτες».